سالروز شهادت امام سجاد(علیه السلام) تسلیت

تاریخ شهادت امام سجاد (علیه السلام) ۱۴۰۱ + روز، علت، زندگی نامه، مدت امامت و محل دفن

حضرت علی بن حسین بن علی (علیه السلام) مشهور به زین العابدین و امام سجاد (علیه السلام)، چهارمین امام شیعیان ۱۲ محرم به شهادت رسیدند.

امام سجاد (علیه السلام) فرزند بزرگوار امام حسین (علیه السلام) است که در کنار ایشان در کربلا حضور داشتند. امام زین‌العابدین (علیه السلام) در زمان واقعه عاشورا به شدت بیمار بود و به همین علت امام حسین (علیه السلام) به ایشان اجازه حضور در جنگ را ندادند. پس از شهادت امام حسین (علیه السلام)، امام سجاد (علیه السلام) به همراه اهل بیت امام حسین (علیه السلام) توسط لشکر عمر بن سعد اسیر شدند و در اسارت در کنار عمه بزرگوارش حضرت زینب (س) نقش مهمی در زنده نگه داشتن قیام امام حسین (علیه السلام) ایفا کرد.

تاریخ شهادت امام سجاد (علیه السلام) درتقویم سال ۱۴۰۱

• تاریخ شهادت امام سجاد (علیه السلام) در تقویم شمسی ۱۴۰۱ برابر با روز چهارشنبه ۱۹ مرداد ماه سال ۱۴۰۱ و به روایتی ۱ شهریور ۱۴۰۱ است.
• تاریخ شهادت امام سجاد (علیه السلام) در تقویم قمری برابر با روز چهارشنبه ۱۲ ماه محرم سال ۱۴۴۴ و به روایتی روز ۲۵ ماه محرم سال ۱۴۴۴ است.
• تاریخ شهادت امام سجاد (علیه السلام) در تقویم میلادی برابر با روز ۱۰ آگوست سال ۲۰۲۲ و به روایتی ۲۳ آگوست ۲۰۲۲ است.

تاریخ تولد و شهادت امام سجاد (علیه السلام)

تاریخ ولادت امام سجاد (علیه السلام) روز پنجم شعبان سال ۳۸ هجری قمری و محل تولدشان شهر مدینه ذکر شده است. در مورد تاریخ شهادت ایشان اختلاف نظر وجود دارد و تاریخ‌های متعددی در برخی منابع ذکر شده است. در منابع تاریخی، تاریخ وفات آن حضرت سال ۹۴ ،۹۵ و ۹۶ هجری قمری گفته شده ولی پیشینه دارترین و معتبرترین نقل مربوط به روز ۱۲ محرم سال ۹۵ هجری قمری است. در روایات دیگر نیز تاریخ شهادت امام سجاد روز ۲۵ محرم ذکر شده است.

نام قاتل و علت شهادت امام سجاد (علیه السلام)

در مورد چگونگی وفات ایشان، اکثر تاریخ نگاران تصریح کرده‌اند ولید بن عبدالملک ایشان را با خوراندن زهر مسموم کرد و آن حضرت در نتیجه همان مسمومیت به شهادت رسید. برخی منابع نیز ذکر کرده‌اند که هشام بن عبدالملک در زمان خلافت ولید بن عبدالملک، امام سجاد (علیه السلام) را مسموم کرده است.

محل شهادت امام سجاد (علیه السلام)

در کتب تاریخی محل شهادت امام زین‌العابدین (علیه السلام)، شهر مدینه گفته شده است.

نام امام سجاد (علیه السلام)

نام کامل امام سجاد (ع) امام چهارم شیعیان، علی بن حسین بن علی (علیه السلام) است. به این معنی که نام اصلی ایشان علی، پسر امام حسین (علیه السلام) و نوه امام علی (علیه السلام) است.

مدت امامت امام سجاد (علیه السلام)

امامت امام زین‌العابدین (علیه السلام) از عاشورای سال ۶۱ قمری آغاز شد و ایشان در طی ۵۷ سال زندگی با عزتشان ۳۴ سال به امامت مردم پرداختند و پس از ایشان فرزندشان امام محمد باقر (علیه السلام) به امامت رسیدند.

امام سجاد (علیه السلام) معروف به چیست؟

امام سجاد (علیه السلام) به زهد و تقوا معروف بود و نمونه بارز صبر، شکیبایی و مظهر آمیختگی علم و حلم بود. برخی دیگر از ویژگی‌های پسندیده اخلاقی ایشان عبارتند از: عبادت، نیایش، مهربانی، گذشت و بردباری، انفاق و کمک به فقرا.

نقش امام سجاد (علیه السلام) در نهضت عاشورا و کربلا

امام سجاد (علیه السلام) در جاویدان ماندن این نهضت و قیام خونین کربلا که تا ابد در ذهن و جان بشریت حک شده، نقش بسیار مهم و اثرگذاری داشته است. ایشان بزرگترین مبلغ قیام عاشورا بودند که با سخنرانی و خطبه‌های آتشین خود توانست نهضت حق‌طلبانه سالار شهیدان را از تحریف حفظ کند. هدف امام سجاد (علیه السلام) از خواندن این خطبه‌ها، تلاش برای روشنگری مردم و پرده برداری از چهره منفور بنی‌امیه بود. امام سجاد (علیه السلام) با مواضع به موقع و با توجه به شرایط خاص زمان خود تمام اهداف قیام امام حسین (علیه السلام) را در دوره اسارت و پس از آن تبیین و استمرار مسیر هدایت را با امامت استوار کرد.

احادیث امام سجاد (علیه السلام)

• «إنَّ الْمَعْرِفَهَ، وَکَمالَ دینِ الْمُسْلِمِ تَرْکُهُ الْکَلامَ فیما لایُغْنیهِ، وَقِلَّهُ ریائِهِ، وَحِلْمُهُ، وَصَبْرُهُ، وَحُسْنُ خُلْقِهِ»؛ همانا معرفت و کمال دین مسلمان، در گرو رها کردن سخنان و حرف‌هایی است که به حال او و دیگران سودی ندارد. و از ریا و خودنمایی دوری جستن، در برابر مشکلات زندگی بردبار و شکیبا بودن و دارای اخلاق پسندیده و نیک سیرت بودن است.
• «لَوْ یَعْلَمُ النّاسُ ما فِی طَلَبِ الْعِلْمِ لَطَلَبُوهُ وَ لَوْبِسَفْکِ الْمُهَجِ وَ خَوْضِ اللُّجَجِ»؛ چنانچه مردم منافع و فضایل تحصیل علوم را می‌دانستند هر آینه آن را تحصیل می‌کردند گرچه با ریخته شدن و یا فرو رفتن زیر آب‌ها در گرداب‌های خطرناک باشد.
• «اَلْخَیْرُ کُلُّهُ صِیانَهُ الاْنْسانِ نَفْسَهُ»؛ سعادت و خوشبختی انسان در حفظ و کنترل اعضاء و جوارح خود از هرگونه کار زشت و خلاف است.
• «یَا ابْنَ آدَم، إنَّکَ لا تَزالُ بَخَیْر ما دامَ لَکَ واعِظٌ مِنْ نَفْسِکَ، وَما کانَتِ الْمُحاسَبَهُ مِنْ هَمِّکَ، وَما کانَ الْخَوْفُ لَکَ شِعاراً»؛ ای فرزند آدم، تا آن زمانی که در درون خود واعظ و نصیحت کننده‌ای دلسوز داشته باشی، و در تمام امور بررسی و محاسبه کارهایت را اهمیّت دهی، و در تمام حالات از عذاب الهی ترس و خوف داشته باشی، در خیر و سعادت خواهی بود.
• «سادَةُ النّاسِ فی الدُّنْیا الاَسْخِیاء، وَ سادَةُ الناسِ فی الاخِرَةِ الاَتْقیاء»؛ در این دنیا سرور مردم، سخاوتمندان هستند؛ و در قیامت سیّد و سرور مردم، پرهیزکاران خواهند بود.‏